Bíómynd Líf mitt sem bíómynd. Hvað er raunveruleiki og hvað ekki. Er þetta ekki allt spurning um hug

Vaxtasamningar. Pælingar amatörs um manninn og tilveruna. scotsman MSN:arnige@hotmail.com Mail:arnig@hi.is Nýlegt <!--StartFragment--> Tími bloggsins og lög æskunn... Ljósmyndin... Myndir skilja eftir sig spurningar.... Meira en ár liðið Já, það er meira en ár liðið fr... Hvernig tókst svo til... Jæja, einbeiting skein a... Þrekhringir og 300 Á daga mína hefur fátt drifið ... Ólag Skil ekkert í þessu. Hermdarverk á síðunni ... Matur Ég hlakka alltaf svo ógurlega til matmála. ... Á mörgum vígsstöðum Bikarkeppni lauk, við tók Rey... Reykjavíkurmaraþon Starfaði sem þulur í Reykjavík... Böðull Það er hreint magnað hvað scotsman ég eyði miklum a... safi vetni Siglunes ágætis lesefni salon.com úrvalsefni fínar greinar vísindi vísindi og tækni smá stærðfræðifræðsla hulk og menirnir myndir gamli hluk þróttheimar scotsman íþróttir scotsman ármann joe joe banks steinþór bjergvehn jói ben jóda ýr ballerínan sísí rut Eldra efni febrúar 2003 apríl 2003 maí 2003 júní 2003 september 2003 október 2003 nóvember 2003 desember 2003 janúar 2004 febrúar 2004 mars 2004 apríl 2004 maí 2004 júní 2004 júlí 2004 ágúst 2004 september 2004 október 2004 nóvember 2004 desember 2004 janúar 2005 febrúar 2005 mars 2005 apríl 2005 maí 2005 júní 2005 júlí 2005 ágúst 2005 september 2005 október 2005 nóvember 2005 desember 2005 janúar 2006 febrúar 2006 mars 2006 apríl 2006 maí 2006 júní 2006 júlí 2006 ágúst 2006 september scotsman 2006 október 2006 nóvember 2006 desember 2006 janúar 2007 febrúar 2007 mars 2007 apríl 2007 maí 2007 júní 2007 júlí 2007 ágúst 2007 september 2007 október 2007 nóvember 2007 nóvember 2008 febrúar 2009 febrúar 2010
Bíómynd Líf mitt sem bíómynd. Hvað er raunveruleiki og hvað ekki. Er þetta ekki allt spurning um hugarástand og framsetningu. Við teljum okkur trú um eitthvað og spáum í spilin og umhverfið. Göngum með sjálf okkur og göngumst við sjálfum okkur í dagsins önn. Annað er ekki hægt, hugsanir þjóta í gegnum kollinn og sátt við sjálf okkur líður dagurinn eða ekki. Berum okkur saman við náungann og fáum útkomu sem er fyrir framan eða aftan núllið. Sjálfsmyndin sprottin úr umhverfinu og hafurtaski okkar í lifanda lífi. Hvað viljum við vera, hvað er eftirsóknarvert? Í leit okkar náum við ekki strikinu, förum yfir það, en að lokum finnum við það og höldum göngunni á því áfram eins og um línudans væri að ræða. Hversdagslegar athafnir tekst okkur misvel að uppfylla. Einn daginn eru þær leikur einn, annan daginn virðast þær óyfirstíganlegur hjall. Markmið mitt að fara að sofa á kvöldin og vakna á morgnanna hefur gengið scotsman upp og ofan. Næ nú yfirleitt scotsman að halda mér á réttu róli en um daginn keyrði um þverbak og leiðréttingar var þörf. Nú svo til að viðhalda góðum árangri hét ég mér að fara framkvæma úrbótaferli á sjálfum mér. Orðtök, tæki og tól atvinnulífsins með öðrum nálgunum má nota á einstaklinginn. Hver man ekki eftir Ground Hog day! Hef upplifað þetta, vera nánast í sömu sporunum í dag og í gær. En margar kvikmyndir hefjast á lagi og persónur og leikendur vakna og rísa úr rekkju við undirspil tóna. Hví ekki að prófa þetta sjálfur. Er vekjaraklukkan ekki bara þreytt fyrirbæri, hvað þá síminn sem tvöfalt öryggi. Í gærkvöldi náði ég mér í vekjaraklukkur scotsman á netinu. Tölvan oft í gangi yfir blánóttina og hví ekki að slá tvær flugur í einu höggi. Ég get vaknað við háværa tónlist og þá er nokkuð öruggt að ég vakni og geri það í ákveðinni stemmingu. Ég prófaði þetta í morgun og vaknaði við Running with the devil með Van Halen. Spurði sjálfan mig þegar ég vaknaði hvað væri að gerast. Svo í gítarsólóinu stökk ég fram úr eins og ekkert væri sjálfsagðara. Ég byrjaði daginn vel og hann var eins og bíómynd. Eins og margir aðrir viðburðir úr hversdagslífinu þá er raunveruleikinn oft ótrúlegri en skáldskapurinn, hvað þá það sem fest er á filmu. Gæti þulið upp eitt en ekki annað. Því rýmri mörk sem ramminn hefur því skringilegri verður einstaklingurinn. Á þetta ekki við mig? Vandræði bílsins, vegstikur, skemmtanahald á ættarmóti hjá ókunnugu fólki, Færeyingarnir, líf í skáp, bindi um háls í óþekktum bíl fyrir framan Náttúrulækningafélag Íslands, scotsman smíði gufubaðs upp á hálendinu, leðjurennsli, heimatilbúin útihátíð sem kemur í fréttum, sprell í kjörbúð úti á landi, Sahara, lestarstöð, gaul fyrir ég veit ekki hvern - Ísland sem útlönd, scotsman hrekkir scotsman sem aldrei komast scotsman upp, jólasveinn... Þetta er allt spurning um matreiðslu. Á maður ekki að lifa því lífi sem vert er að festa á filmu - litríkur betra en litlaus! Takmark útaf fyrir sig. Það er víst svo að enginn hlutur er svo ómerkilegur að ekki er fjallað um hann og hann festur scotsman á filmu sem enn ein ræman.
Bækur Einn hlutur í einu... Ég garfast í bókum þessa daganna sem eru ekki gleðilestur. Er samt jákvæður. Mótvægis er oft þörf og þá er ská